Wat hebben wij toch een heerlijk vakantie gehad zeg!

We hebben de eerste twee weken echt in een soort slakkenmodus geleefd: lekker rustig aan, mañana mañana. Ondanks dat lage tempo hebben we toch een hele hoop gezien. Zo zijn we van Blanes doorgereden naar Peñiscola, een prachtig stadje met een mega mooi oud centrum (of was het een burcht? Ik weet het niet meer haha!) en een fijne brede boulevard. Vanaf de camping liep je zo de boulevard op en heerlijk het centrum in. Hier konden we weer heerlijk wandelen, fietsen en ronddwalen. Zeker eentje om te onthouden dus.

Na Peñiscola zijn we verder afgezakt naar Valencia, een stad die al heel lang op mijn lijstje stond! De avonturen in Valencia komen in de vlog van deze week aan de orde dus ik zal er niet te veel over uitweiden. Maar echt: wauwwie! Wat een prachtige stad… Blij om hier eindelijk te zijn geweest! Het is zo mooi en niet zo extreem druk, gewoon gezellig druk. Laat dat nou net zijn waar we van houden. Voor Fynn is een grote stad soms al best een beetje spannend. hij krijgt gigantisch veel prikkels. Als het dan ook nog poepiedruk is, dan is het voor Fynn een stuk minder leuk. Nu was het echt perfect! Ook qua temperatuur was het top. Niet super warm, gewoon lekker warm. Maar verder hou ik mijn mond. Dus ben je benieuwd naar de beelden? dan zou ik zeggen: kijk vooral even lekker dat vlogje 😉

 

De laatste week van de vakantie stond in het teken van op tijd thuis zijn.

Vrijdagmiddag moesten we namelijk alweer in Leiden zijn… Maar dat was voor iets heel leuks!

We zijn namelijk naar vanlife- & campermeeting Betoeterd geweest. Een festivalletje special om te connecten met mede camperaars. Het was een ratjetoe aan mensen: jong, oud, man, vrouw, hippie, kakker, zelfbouwcamper, fabriekscamper, nieuwe bus, mega oude bus. Het was een mooie samenstelling! Er was muziek, toneel, een marktje en een busjes-safari (oftewel, ongegeneerd binnenkijken). Ook onze buikjes werden blij gemaakt met burgers, héérlijke koffie en stroopwafels. Ik baalde alleen wel dat de stroopwafelkraam er alleen zaterdag was… Ik ben namelijk echt dol op stroopwafels! Zo dol dat ik iedere keer als ik bij de stroopwafelkraam aankwam blijkbaar dolgelukkig keek haha! Bij de derde en laatste stroopwafel kreeg ik er ook nog lekker koekkruimels met extra(!!) stroop bij… Jammmmmmmmmmmmm

Het weer was wel op en top Hollands: nat, grijs en grauw. En alle campers stonden op een weiland op een rijtje. Toen we vrijdag aankwamen was het over rijplaten naar het einde van de rij rijden, met een gangetje het gras in en *blub* je zat vast… Maar de modder zorgde ook voor  een hoop lol. Veel mensen liepen op bloten voeten en de kinderen speelde er lekker in. Het was een bere gezellig weekend waarin we interessante gesprekken hebben gehad, veel hebben gekletst en lekker hebben genoten.

En toen was het zondagmiddag en gingen we weer naar huis. Al was dat niet zo gemakkelijk! Van de 125 campers die op het weiland stonden, stond bijna iedereen vast… De paar die er zonder hulp uit konden komen zijn op één, misschien twee, handen te tellen. De rest moest met behulp van rijplaten en een lier of een sleeptouw uit de blubber worden getrokken. Maar de hemel brak open en de zon begon te schijnen. Er hing een heel gezellig sfeertje en iedereen hielp elkaar. Heel leuk om te zien! Enne die Cliff houd dus van mensen helpen en heeft wel verstand van bussen lostrekken etc. Dus die zat letterlijk van top tot teen onder de modder! Thuis aangekomen was het wel hoooooogtijd voor een poetsbeurt in de camper. Dus hup: alles eruit en aan de poets.

 

Maar niet alleen in de camper moesten we aan de slag…

Het huis is officieel verkocht (hebben jullie in de vlogjes kunnen zien hihi) en het wordt 15 juli opgeleverd. We hebben een camping in de buurt geregeld waar we 25 juni al heen gaan. Dan hebben we daar ons huisje op wielen staan terwijl het huis-huis verder kan worden leeggehaald. Zo hebben we toch een plek van rust. Dat is namelijk hard nodig, want we worden beide erg moe van de chaos die er nu in huis ontstaat… Oeps! Je wilt graag dingen opruimen, maar je weet gewoon niet goed waar je het moet laten: leg ik het alvast in de camper? Maar wat als ik het dan in het huis weer nodig heb? Mijn hoofd draait dus weer lekker overuren.

 

Het schrijven van blogposts kost me daardoor ook weer iets meer moeite merk ik. Concentratie is weer lastiger te vinden, onrustig gevoel is met vlagen weer terug, maar als ik dan eenmaal de flow te pakken heb is het toch ook wel weer erg fijn om mijn hoofd even leeg te typen.

 

In de volgende blogpost zal ik wat meer vertellen over hoe wij het komende half jaar tot jaar voor ons zien.

Hopelijk tot dan weer!